Nasze oczy nie mają lekko. Tak jak i inne organy są poddawane działaniu stresu oksydacyjnemu za sprawą wolnych rodników tlenu. A dodatkowym zagrożeniem dla naszego wzroku są warunki zewnętrzne – m.in. kurz, wiatr, suche powietrze, promieniowanie UV i zimno.
Związane z tymi czynnikami uszkodzenia tkanek, kumulujące się z wiekiem, mogą przyczyniać się do pogorszenia funkcjonowania wzroku – m.in. pojawienia się zmętnień soczewki i ciała szklistego. Jak możemy wzmocnić ochronę naszych oczu?
Szczególnie ważne dla zmniejszenia ryzyka mętnienia soczewki i ciała szklistego są:
- redukcja stresu oksydacyjnego – czyli ograniczenie szkodliwego wpływu wolnych rodników tlenu na tkanki
- utrzymanie ciągłości filmu łzowego, czyli warstwy, która chroni nasze oczy przed uszkodzeniami mechanicznymi i wysuszeniem. Jej kondycja ma także wpływ na ilość wolnych rodników w niektórych częściach oka.
Co wpływa na stres oksydacyjny w tkankach oczu?
Czym jest właściwie stres oksydacyjny, o którym często słyszymy nie tylko w kontekście naszego zdrowia, ale także urody? W pewnym uproszczeniu można powiedzieć, że jest
to efekt zaburzenia równowagi między produkcją wolnych rodników, a zdolnością organizmu do ich neutralizacji. Wolne rodniki powstają praktycznie we wszystkich komórkach naszego ciała, jako produkt uboczny oddychania komórkowego, a także pod wpływem promieniowania UV, zanieczyszczeń lub stanów zapalnych. Nasz organizm ma własne mechanizmy neutralizacji wolnych rodników – m.in. walczy z nimi przy wykorzystaniu tzw. enzymów antyoksydacyjnych. Do ich prawidłowego działania potrzebna jest jednak obecność antyoksydantów – np. witaminy C i E, glutationu, cynku, selenu, miedzi czy koenzymu Q10.
W przypadku oczu, do głównych czynników wpływających na poziom stresu oksydacyjnego możemy zaliczyć:
- Promieniowanie UV
Oko jest narażone na działanie promieniowania ultrafioletowego UV-A i UV-B, które może prowadzić do powstawania reaktywnych form tlenu w tkankach. Najbardziej narażone na wpływ promieniowania UV struktury oka to rogówka i spojówka. Promienie docierają też do soczewki i w mniejszym już stopniu do siatkówki. Ciało szkliste, tęczówka i naczyniówka są najmniej narażone na skutki promieniowania UV.
- Wysokie zużycie tlenu
Siatkówka oka charakteryzuje się wysokim metabolizmem tlenowym(1), co sprzyja generowaniu dużych ilości wolnych rodników.
- Zanieczyszczenia środowiskowe
Negatywny wpływ na zwiększenie poziomu stresu oksydacyjnego, a tym samym na zdrowie naszych oczu może mieć ekspozycja na zanieczyszczenia powietrza. Pył, dym, smog i duża zawartość metali ciężkich w powietrzu mogą zwiększać poziom stresu oksydacyjnego w organizmie, w tym w tkankach oka. W tym kontekście szczególnie ważna jest dbałość o stan filmu łzowego, który stanowi barierę dla przenikania zanieczyszczeń do oczu.
Jak stres oksydacyjny działa na różne części naszego oka?
Zmniejszenie przezierności soczewki oka to jeden z najczęstszych problemów pogarszających widzenie, zwłaszcza u seniorów. Z wiekiem dochodzi do akumulacji uszkodzeń oksydacyjnych w białkach soczewki(2), co może prowadzić do jej zmętnienia.
Głównym zadaniem soczewki jest skupianie promieni świetlnych na siatkówce, czyli tylnej części oka zawierającej fotoreceptory (pręciki i czopki). Gdy dochodzi do zmętnienia soczewki, przechodzące przez nią światło rozprasza się w różnych kierunkach, tworząc na siatkówce obraz, któremu brak ostrości. Z tego powodu pogarsza się jakość naszego widzenia(3). W zależności od zakresu zmętnienia soczewki rozmyty obraz może pojawiać się w części pola widzenia lub obejmować nawet jego całość.
Ograniczanie działania wolnych rodników na soczewkę może zmniejszać ryzyko i tempo zmętnienia soczewki oka.
Ciało szkliste także może ulegać zmętnieniu. Składa się ono z przezroczystej, galaretowatej substancji i wypełnia przestrzeń między soczewką a siatkówką. Zajmuje aż ok. 80% objętości gałki ocznej.
Organ ten ma kilka ważnych funkcji. Po pierwsze utrzymuje kulisty kształt oka i jego wewnętrzne napięcie, stabilizując siatkówkę, dzięki czemu przylega ona prawidłowo do naczyniówki. Galaretowata struktura ciała szklistego pełni też funkcję „amortyzatora” w oku, który chroni je, gdy chodzimy, biegamy, podskakujemy, a także gdy poruszamy gałką oczną. Światło trafiające do naszego oka, zanim dotrze do siatkówki, przechodzi przez ciało szkliste – stąd prawidłowo przejrzystość tej części oka ma dla nas ogromne znaczenie.
Objawem uszkodzeń w ciele szklistym są różnego rodzaju ciemne kropki, kreseczki i inne kształty w polu widzenia, opisywane często przez doświadczających tego osoby jako „męty”, „pajęczynki” lub „paproszki”. Są one szczególnie widoczne podczas patrzenia w kierunku silnego źródła światła albo gdy oczy są wysuszone i zmęczone.
Skąd biorą się te „paproszki”? Ciało szkliste złożone jest w ok. 99% złożone z wody, ale zawiera też sieć kolagenowych włókien i kwas hialuronowy. Uszkodzone włókna kolagenowe – np. na skutek działania wolnych rodników – mogą się „sklejać” dając niepożądane efekty. Zmętnienia i uszkodzenia mogą też wynikać z agregacji białek lub zagęszczenia albo rozluźnienia włókienek kolagenowych. Struktura ciała szklistego praktycznie nigdy nie jest idealna – nawet w dzieciństwie możemy zauważyć niedoskonałości(4). Jednak z wiekiem liczba uszkodzeń i zmętnień może narastać.
Na ograniczenie ilość uszkodzeń i zmętnienia soczewki oraz ciała szklistego może mieć wpływ zmniejszenie stresu oksydacyjnego. Ale co możemy w tym kierunku zrobić?
Co zwiększa stres oksydacyjny tkanek oka, a co go redukuje?
Na pewno nie będzie niespodzianką to, że palenie tytoniu to jeden z najważniejszych, zależnych od nas czynników, zwiększających stres oksydacyjny. Rzucenie palenia zmniejsza szkodliwe działania wolnych rodników nie tylko w naszych oczach, ale i w całym organizmie.
Mamy także realny wpływ na ograniczenie nadmiernej ekspozycji naszych oczu na promieniowanie UV, które jest także źródłem uszkodzeń oksydacyjnych(5). Warto wyrobić sobie nawyk noszenia okularów przeciwsłonecznych, gdy przebywamy w nasłonecznionych miejscach lub gdy np. jedziemy samochodem pod słońce. Osoby korzystające z solarium obowiązkowo muszą zakładać podczas zabiegu okulary ochronne.
Bardzo ważna dla redukcji stresu oksydacyjnego jest także ochrona oczu przed kurzem, pyłem i smogiem oraz unikanie długotrwałego przebywania w klimatyzowanych pomieszczeniach. Warto dbać o utrzymanie prawidłowego filmu łzowego, w czym pomóc nam mogą np. krople nawilżające do oczu z kwasem hialuronowym.
Na zmniejszenie stresu oksydacyjnego i ograniczenie powstawanie zmętnień soczewki i ciała szklistego oka możemy wpływać zapewniając sobie odpowiednią podaż antyoksydantów. Do diety warto włączyć dużo produktów zawierających witaminy C, E, A oraz karotenoidy, takie jak luteina i zeaksantyna. Pomóc naszym oczom możemy też stosując krople do oczu z substancjami o działaniu antyoksydacyjnym. Do silnych antyoksydantów należy m.in. jodek potasu, który podany w kroplach działa na powierzchni oka, neutralizując wolne rodniki.
Uszkodzenia związane ze stresem oksydacyjnym mogą powodować zmętnienie soczewki i ciała szklistego oka, zakłócając przenikanie światła przez te części oka i pogorszenie widzenia. Aby ograniczyć ryzyko zmętnienia należy ograniczyć czynniki zwiększające poziom wolnych rodników (palenie tytoniu i ekspozycję na promienie UV) oraz zapewnić organizmowi odpowiedni poziom antyoksydantów. Nasze oczy mogą korzystać ze składników dostarczanych z dietą, a także podawanych miejscowo – np. jodku potasu zawartego w kroplach.
Redakcja
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC9650244/
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4276978/
- https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/blindness-and-visual-impairment
- https://doi.org/10.1038/eye.2013.304
- https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5618768/